Leestijd voor kinderen: 6 min
Oostindië werd belegerd door de vijand en hij wou niet wegtrekken van de stad, eerst moest de vijand zeshonderd daalders hebben! Toen lieten ze het omroepen: wie dat kon betalen, die zou burgemeester worden. Nu was er arme visser, en die was op zee aan ‚t vissen met zijn zoon, en daar kwam de vijand en nam z’n zoon gevangen en gaf hem daar zeshonderd daalders voor. Toen ging de vader erheen en gaf het aan de heren in de stad, en de vijand trok weg, en de visser werd burgemeester. En toen liet hij omroepen, wie niet „meneer de burgemeester“ zei, die moest aan de galg. Nu kwam de zoon weer uit handen van de vijand, en kwam in een heel groot bos op een hoge berg. Hij klom de berg op, en toen was daar een heel groot betoverd slot, en stoelen en tafels en banken en die waren allemaal met zwart floers overtrokken. En toen kwamen er drie prinsessen, allemaal in ‚t zwart gekleed, alleen hadden ze een klein beetje wit in hun gezicht, en die zeiden tegen hem, hij moest maar niet bang wezen, ze zouden hem niets doen, maar hij kon hen verlossen. Toen zei-ie, ja, dat wou hij graag doen, als hij maar wist hoe. Toen zeiden zij: hij moest een heel jaar niet met hen praten, en hen ook niet aankijken, en wat hij graag wilde hebben, dat moest hij maar gerust zeggen, als ze er op antwoorden mochten, zouden ze ‚t doen. Toen hij daar nu een tijd geweest was, zei hij, dat hij zo graag nog naar z’n vader wou gaan, en ze zeiden, dat moest hij maar doen en deze buidel met geld moest hij meenemen, en deze kleren moest hij aantrekken, maar hij moest in acht dagen terug zijn. Daar opeens werd hij opgetild, en meteen was hij in Oostindië. Maar daar kon hij zijn vader – in de vissershut – niet meer vinden, en hij vroeg de mensen, waar die arme visser toch gebleven was, maar toen zeiden ze, dat mocht hij helemaal niet zeggen, dan kwam hij aan de galg. Nu kwam hij bij zijn vader, en hij zei: „Maar visser, hoe ben je daar zo toe gekomen?“ en toen zei die: „Dat moet je niet zeggen, want als de heren van de stad dat merken, dan kom je aan de galg!“ Maar hij wilde het niet laten, en hij werd naar de galg gebracht. Toen hij daar was, zei hij: „Acht mijne heren, geef me toch verlof om nog eens naar de oude vissershut te gaan.“ Dan doet hij z’n oude kiel aan; en komt dan weer voor de heren en zegt: „Zien jullie het nu wel? Ben ik niet de zoon van de arme visser? In deze kleren heb ik voor mijn vader en mijn moeder het brood verdiend.“ Toen herkenden ze hem en vroegen hem om vergiffenis en één neemt hem mee naar huis, en hij vertelde alles hoe het hem gegaan was, dat hij in een bos gekomen was op een hoge berg, en dat hij die berg had beklommen, en dat hij toen in een betoverd slot was gekomen, waar alles zwart was geweest, en daar waren drie prinsessen gekomen, en die waren ook zwart geweest, maar met een witte vlek in hun gezicht. En die hadden hem gezegd, dat hij niet bang moest wezen, maar dat hij hen kon verlossen. Toen zei z’n moeder, dat kon wel eens niet pluis wezen, en hij moest maar een gewijde waskaars meenemen en hun wat gloeiende was in ‚t gezicht druppelen. Hij gaat er weer naar toe, en hij had een gruwel van hen, en toen druppelde hij hen alle drie was op ‚t gezicht, toen ze sliepen; en toen werden ze alle drie half wit. Daar sprongen alle prinsessen op, en riepen: „Jij vervloekte hond, ons bloed zal ons wreken; en nu is er geen mens ter wereld en er komt er ook geen meer, die ons verlossen kan; we hebben nog drie broers, en die zijn in zeven kettingen gesloten, en die zullen je verscheuren.“ Toen kwam er een gekrijs in ‚t hele slot, en hij sprong het venster nog uit en brak zijn been, en ‚t hele slot zonk in de grond, de berg was weer dicht, en niemand weet, waar het geweest is.
Learn languages. Double-tap on a word.Learn languages in context with Childstories.org and Deepl.com.Achtergronden
Interpretaties
Tekstanalyse
„De drie zwarte prinsessen“ is een sprookje uit de verzameling van de Gebroeders Grimm dat, zoals veel andere verhalen van hen, een combinatie is van avontuur, magie en morele lessen. In dit verhaal speelt een arme visser een onverwacht belangrijke rol in het lot van een stad, en later zijn zoon in het lot van drie betoverde prinsessen.
Het verhaal begint met een stad in Oostindië die onder belegering staat, waarbij de vijand zeshonderd daalders eist. Een arme visser, die toevallig zijn zoon ziet gevangennemen door de vijand, krijgt zeshonderd daalders als losgeld voor zijn zoon. De visser biedt het geld aan de stad aan en wordt beloond met de titel van burgemeester. Een merkwaardige twist volgt, waarbij elke burger verplicht wordt de visser als „meneer de burgemeester“ aan te spreken op straffe van de doodstraf.
De zoon van de visser, nadat hij is vrijgelaten, belandt in een betoverd kasteel waar hij drie zwarte prinsessen ontmoet. De prinsessen vertellen hem dat hij hen kan bevrijden door een jaar niet met hen te praten of te kijken, maar dat hij verder elke wens mag uitspreken die zij kunnen vervullen. Hij stemt in, maar mist zijn vader en besluit het betoverde kasteel tijdelijk te verlaten met hun zegen.
Bij terugkomst in de stad wordt de zoon van de visser, zonder dat hij weet wat er gebeurd is, geconfronteerd met zijn vader, de nieuwe burgemeester, en belandt bijna in levensgevaar vanwege een misverstand over zijn identiteit. Hij onthult zijn ware achtergrond met behulp van zijn oude visserskleding en krijgt vergiffenis.
Gesterkt door de raad van zijn moeder keert hij terug naar het betoverde kasteel, gewapend met een gewijde waskaars. In een poging om de prinsessen te ontdoen van hun betovering, druppelt hij heet was op hun gezichten terwijl ze slapen.
Helaas gaat dit plan helemaal mis: de prinsessen ontwaken half wit, vervloeken hem en het kasteel verdwijnt met een vreselijk gekrijs in de grond. De zoon is nu voor altijd verbannen van het kasteel en de oplossing van de betovering mislukt tragisch.
Het verhaal eindigt somber, met het kasteel verdwenen en de verlossing onmogelijk gemaakt door het foutieve handelen van de visserzoon.
Zoals in veel sprookjes zit hier waarschijnlijk een les in: dat overhaaste of slecht geïnformeerde acties verstrekkende gevolgen kunnen hebben.
„De drie zwarte prinsessen“ is een sprookje uit de verzameling van de Gebroeders Grimm dat minder bekend is dan hun andere verhalen, maar het biedt rijke thematische elementen en interpretaties.
Hier zijn enkele mogelijke interpretaties van dit sprookje:
Sociale mobiliteit en de gevaren daarvan: Het verhaal begint met een visser die, door omstandigheden, burgemeester wordt. Het illustreert hoe onverwachte gebeurtenissen kunnen leiden tot sociale mobiliteit. Echter, er zijn risico’s verbonden aan deze snelle stijging, zoals blijkt wanneer het zoon wordt bedreigd met de galg vanwege een gebrek aan diplomatie en voorzichtigheid.
Loyaliteit en familiebanden: De visser is bereid zijn zoon op te offeren om de stad te redden, maar hun band blijft sterk ondanks de uitdagingen. De zoon keert terug naar zijn vader, en uiteindelijk redt deze loyaliteit hem van de galg omdat hij zijn oude identiteit en wortels omarmt.
Mythische beproevingen en falen: De aanwezigheid van de betoverde prinsessen en de taak om hen te verlossen, roept klassieke sprookjesthema’s op waarin een held een moeilijke en mysterieuze taak krijgt. De zoon faalt echter vanwege externe invloeden en eigen twijfels. Dit kan wijzen op het idee dat niet alle uitdagingen door het lot of de omgeving overwonnen kunnen worden zonder persoonlijke kracht en overtuiging.
Verlangen naar kennis en de gevolgen daarvan: Het verhaal suggereert een spanning tussen nieuwsgierigheid en gehoorzaamheid. De raad van de moeder om was in de gezichten van de prinsessen te druppelen leidt tot een fatale ontdekking waarbij de prinsessen nog meer vervloekt raken. Dit kan worden gezien als een waarschuwing tegen het lakse volgen van advies zonder volledig begrip van de gevolgen.
De onveranderlijkheid van het lot: Uiteindelijk wordt de slottragedie verzegeld door het falen van de zoon om de prinsessen echt te verlossen. Dit kan worden gezien als een metafoor voor hoe sommige lotgevallen niet veranderd kunnen worden, ongeacht de goede intenties en wensen van de betrokkenen.
Door deze interpretaties te onderzoeken, kunnen lezers dieper inzicht krijgen in de complexiteit en de psychologische diepte van dit minder bekende sprookje van de Gebroeders Grimm. Het sprookje biedt een fascinerende blik op menselijke zwakheden, de zwaarte van verantwoordelijkheid, en de soms onvermijdelijke aard van het noodlot.
Het verhaal „De drie zwarte prinsessen“ van de Gebroeders Grimm is een intrigerend sprookje dat gebruikmaakt van een aantal kenmerkende motieven en thema’s uit de Europese sprookjestraditie. In deze linguïstische analyse kijken we naar verschillende aspecten van het verhaal, waaronder taalgebruik, thematiek en structuur.
De tekst maakt gebruik van een eenvoudige, directe taal die karakteristiek is voor veel sprookjes. Dergelijke verhalen waren oorspronkelijk gericht op een breed publiek en werden vaak mondeling doorgegeven, wat de duidelijke en ongecompliceerde zinsbouw verklaart. De dialoog is functioneel en draagt bij aan de vooruitgang van het verhaal door acties en intenties van de personages weer te geven. De herhaling van bepaalde zinsstructuren, zoals de nadruk op „niet bang wezen“ en „aan de galg“, creëert een ritme dat typisch is voor traditionele vertellingen.
Verschillende klassieke sprookjesmotieven zijn aanwezig in dit verhaal:
De queeste: De zoon maakt een reis met als doel iets te bereiken, in dit geval zijn bevrijding en de verlossing van de prinsessen.
Magische elementen: Er zijn betoverde locaties (het zwarte kasteel) en magische hulp (de buidel met geld en het transport naar Oostindië).
Transformatie en bevrijding: De prinsessen kunnen bevrijd worden van hun zwarte curse door bepaalde handelingen te verrichten. Dit is een veelvoorkomend motief waarbij een personage wordt bevrijd uit een magische toestand.
Bestrafte nieuwsgierigheid: Net als in andere sprookjes (zoals „De Gelaarsde Kat“), leidt de actie van de hoofdpersoon om de prinsessen te bevrijden tot rampspoed in plaats van succes.
Introductie: De setting wordt neergezet met de belegering van Oostindië en de ruil van de zoon voor geld.
Middenstuk: De queeste van de zoon wanneer hij het kasteel op de berg ontdekt.
Conclusie: De onsuccesvolle poging om de prinsessen te bevrijden en de uiteindelijke ramp.
„De drie zwarte prinsessen“ bevat veel van de elementen die we kennen van traditionele sprookjes: een reis of queeste, magische objecten en wezens, transformaties, en morele lessen. Het spreekt over de noodzaak om verleidingen en nieuwsgierigheid te beheersen, evenals over de gecompliceerde wegen naar verlossing en vergeving. Deze kenmerken zorgen ervoor dat het sprookje past binnen de bredere context van Europees volksvertellingen, met zijn rijke symboliek en moraliteit.
Informatie voor wetenschappelijke analyse
Kengeta | Waarde |
|---|---|
| Aantal | KHM 137 |
| Aarne-Thompson-Uther-Index | ATU Typ 401A |
| Vertalingen | DE, EN, DA, ES, PT, IT, JA, NL, PL, RU, TR, VI, ZH |
| Leesbaarheidsindex door Björnsson | 37.7 |
| Flesch-Reading-Ease Index | 67.1 |
| Flesch–Kincaid Grade-Level | 10.8 |
| Gunning Fog Index | 13.8 |
| Coleman–Liau Index | 7.6 |
| SMOG Index | 11.3 |
| Geautomatiseerde leesbaarheidsindex | 11.2 |
| Aantal karakters | 3.726 |
| Aantal letters | 2.868 |
| Aantal zinnen | 26 |
| Aantal woorden | 722 |
| Gemiddeld aantal woorden per zin | 27,77 |
| Woorden met meer dan 6 letters | 72 |
| Percentage lange woorden | 10% |
| Totaal lettergrepen | 952 |
| Gemiddeld aantal lettergrepen per woord | 1,32 |
| Woorden met drie lettergrepen | 51 |
| Percentage woorden met drie lettergrepen | 7.1% |
