Czas czytania dla dzieci: 7 min
Pewnego letniego poranku udał się niedźwiedź z wilkiem do lasu na spacer. Wtem niedźwiedź usłyszał piękny śpiew jakiegoś ptaszka i rzekł:
– Bracie wilku, co to za ptaszek tak pięknie śpiewa?
– Król ptaków – odparł wilk. – Musimy przed nim głowę skłonić.
A był to mysikrólik.
– Jeśli to król – odparł niedźwiedź – to chętnie bym obejrzał jego pałac królewski, zaprowadź mnie tam.
– TO nie tak łatwo, jak myślisz – odparł wilk. – Musisz zaczekać, aż królowa wróci.
Po chwili nadleciała królowa wraz z królem, nieśli w dzióbkach pożywienie dla swych dziatek. Niedźwiedź chciał się już udać do pałacu, ale wilk powstrzymał go.
– Musisz jeszcze zaczekać, aż król i królowa odlecą.
Zapamiętali więc miejsce, gdzie znajdowało się gniazdo, i odeszli. Niedźwiedź jednak niecierpliwił się i chciał czym prędzej zobaczyć królewski pałac. Po krótkiej chwili ruszył więc z powrotem. Że zaś król i królowa właśnie odfrunęli, zajrzał do gniazda i zobaczył w nim pięcioro czy sześcioro piskląt.
– To ma być pałac królewski! – zawołał. – To mi dopiero nędzny pałac! A wy nie jesteście królewskimi dziećmi, lecz podrzutkami.
Gdy to usłyszały młode mysikróliki, rozgniewały się srodze i zawołały:
– To nieprawda! Jesteśmy królewskimi dziećmi. Niedźwiedziu, ta sprawa musi być wyjaśniona!
Niedźwiedź i wilk zlękli się bardzo i uciekli do swych nor. A młode mysikróliki poczęły głośno i rozpaczać i lamentować, gdy zaś rodzice ich powrócili z jedzeniem, zawołały:
– Nie tkniemy ani skrzydełka muchy, choćbyśmy miały pomrzeć z głodu, dopóki nie wyjaśnicie, czy jesteśmy dziećmi królewskimi czy nie. Był tu niedźwiedź i lżył nas.
Stary król zaś rzekł:
– Bądźcie spokojne, dzieci, ta sprawa zostanie wyjaśniona!
Mysikrólik poleciał wraz z królową do nory niedźwiedzia i zawołał:
– Hej, ty stary mruczadło! Dlaczego lżyłeś moje dzieci? Będziesz za to ukarany. Wypowiadam ci krwawą wojnę!
Niedźwiedź zwołał wszystkie zwierzęta czworonożne: wołu, osła, krowę, jelenia, sarnę, słowem wszystkie, jakie tylko ziemia nosi. Mysikrólik zaś zebrał wszystko, co lata w powietrzu, więc nie tylko ptaki, duże i małe, ale także komary, szerszenie, pszczoły i muchy.
Kiedy nadszedł czas rozpoczęcia wojny, mysikrólik posłał zwiadowców, aby zbadali, kto jest wodzem armii nieprzyjacielskiej. Komar, najbardziej ze wszystkich przebiegły, udał się do lasu, gdzie zebrał się wróg, przysiadł pod listkiem i czekał na ustalenie hasła. Wreszcie niedźwiedź przywołał lisa i rzekł:
– Tyś najsprytniejszy, zostaniesz więc generałem i poprowadzisz nas do walki!
– Dobrze – odparł lis. – A jakie obierzemy hasło?
Nikt nie wiedział. Wówczas lis rzekł:
– Mam ja długi i puszysty ogon, który wygląda prawie jak czerwony pióropusz. Pójdę więc naprzód, a gdy podniosę ogon do góry, będzie to znaczyło, że wszystko jest w porządku i możecie iść naprzód. Jeśli jednak spuszczę ogon, to znak, że trzeba wiać, co sił w nogach.
Kiedy to komar usłyszał, pofrunął szybko z powrotem i powtórzył wszystko mysikrólikowi.
Gdy nastał dzień bitwy, zbiegły się wszystkie czworonożne zwierzęta z hasłem i tupotem, że aż ziemia drżała. Mysikrólik zebrał zaś swą armię w powietrzu, leciała ona z takim szumem i jazgotem, że aż strach przejmował. Obie strony ruszyły na siebie. Ale mysikrólik posłał na dół szerszenia, aby kąsał lisa pod ogon, ile wlezie. Za pierwszym ukłuciem lis zadrżał i podniósł jedną nogę, ale trzymał ogon w górze; za drugim machnął nim raz w dół, ale wnet go podniósł; za trzecim jednak ukłuciem nie mógł już wytrzymać, zawył i spuścił ogon. Kiedy to zwierzęta ujrzały, sądziły, że wszystko stracone, i w trwodze rozbiegły się do swych nor. W ten sposób ptaki wygrały bitwę.
Wówczas król i królowa pofrunęli do swych dzieci i rzekli:
– Cieszcie się, dziatki, jedzcie i pijcie do woli, wygraliśmy wojnę!
Ale młode mysikróliki zawołały:
– Nie tkniemy ani skrzydełka muchy, póki niedźwiedź nie przyjdzie do gniazda i nie przeprosi nas!
Poleciał więc mysikrólik do nory niedźwiedzia i zawołał:
– Stary mruczało, masz pójść do mego gniazda i przeprosić dzieci moje, w przeciwnym bowiem razie połamię ci żebra!
Niedźwiedź wylazł w trwodze z nory, poszedł do gniazda i przeprosił młode mysikróliki.
Teraz dopiero były one zadowolone, zasiadły wszystkie razem, jadły i piły, i weseliły się aż do późna w noc.
Learn languages. Double-tap on a word.Learn languages in context with Childstories.org and Deepl.com.Kontekst
Interpretacje
Jezyk
The story „Mysikrólik i niedźwiedź“ by the Brothers Grimm presents a whimsical narrative about a misunderstanding between the animal kingdom’s supposed „royalty“ and the rest of the forest creatures.
Here’s a summary of the tale:
One summer morning, a bear and a wolf went for a walk in the forest. The bear heard a beautiful bird singing and asked the wolf about it. The wolf claimed it was the king of birds, which was actually a goldcrest. Curious to see the „royal palace,“ the bear was stalled by the wolf, who suggested waiting for the queen’s return. When the king and queen (the goldcrest and his mate) left to get food, the bear peeked into their nest, saw the hatchlings, and dismissed it as a shabby palace with nothing regal about the young birds.
The offended young goldcrests stood up for themselves, insisting on their royal lineage and demanding the matter be clarified. The confrontation led the goldcrest to declare war on the bear for insulting his offspring. The bear gathered an army of four-legged animals, while the goldcrest summoned all flying creatures, including insects, to his side.
A cunning mosquito, acting as a spy, overheard the bear appointing the fox as the general, with a bushy tail signaling retreat. The mosquito relayed this strategy to the goldcrest. On the day of the battle, an aerial army led by the goldcrest charged towards the bear’s forces. However, the goldcrest had sent hornets to sting the fox, forcing him to drop his tail and signal defeat. The ground animals panicked and fled, leaving the flying creatures victorious.
The goldcrest’s young initially refused to eat until the bear apologized. Eventually, under threat, the bear did apologize, allowing the goldcrest family to celebrate their victory with a feast. This story highlights themes of pride, misunderstanding, and the power dynamics between the weak and the strong, all wrapped in a delightful animal fable.
Bajka „Mysikrólik i niedźwiedź“ braci Grimm to klasyczna opowieść, którą można interpretować na wiele sposobów.
Równowaga sił: Bajka pokazuje, że mniejsze, pozornie słabsze stworzenia, takie jak mysikróliki, mogą pokonać silniejszych przeciwników, gdy działają wspólnie i inteligentnie. To przypomina, że siła liczebna i spryt mogą zrównoważyć fizyczną przewagę.
Odwieczna walka między dużymi a małymi: Historia jest alegorią walki pomiędzy silniejszymi i mniejszymi, ilustracją, że poczucie wyższości i zbytnia pewność siebie mogą prowadzić do upadku. Niedźwiedź i jego sojusznicy zostali pokonani przez ptaki, mimo że początkowo wydawali się bardziej dominujący.
Poczucie własnej wartości: Młode mysikróliki doskonale wiedziały, kim są, ale potrafiły również stanąć w obronie swojej godności i zażądały odszkodowania za doznaną krzywdę. To pokazuje, jak ważne jest, by być świadomym swojej wartości i nie dać się poniżać.
Przebaczenie i pojednanie: Choć niedźwiedź początkowo zachował się niewłaściwie, w końcu przeprosił i został ugoszczony przez mysikróliki. Bajka promuje ideę, że mimo konfliktów można dojść do zgody i wybaczenia.
Siła sojuszy: Ptaki wygrały dzięki współdziałaniu wszystkich latających istot, pokazując, że jedność i wspólne działanie mogą przynieść zwycięstwo. To podkreśla ważność współpracy i budowania sojuszy.
Każda z tych interpretacji może dostarczyć cennych lekcji na temat siły, odwagi, jedności i wzajemnego szacunku. Opowieść jest ponadczasowa i przemawia różnymi wartościami do różnych pokoleń.
Baśń „Mysikrólik i niedźwiedź“ Braci Grimm to interesujący utwór, który dostarcza wglądu w lingwistyczne i literackie aspekty charakterystyczne dla opowieści ludowych.
Przyjrzyjmy się analizie lingwistycznej tego tekstu:
Baśń opiera się na klasycznej strukturze narracyjnej, w której pojawia się wprowadzenie, rozwinięcie konfliktu, punkt kulminacyjny, i rozstrzygnięcie. Początek opowiada o wyprawie niedźwiedzia i wilka do lasu, co wprowadza główne postacie i tło fabularne. Konflikt zaczyna się, gdy niedźwiedź wątpi w królewski status piskląt, co prowadzi do wojny między zwierzętami.
Niedźwiedź: Przedstawiony jako niecierpliwy i sceptyczny, co prowadzi do konfliktu.
Wilk: Występuje jako towarzysz niedźwiedzia, neutralny obserwator.
Mysikrólik: Symbolizuje mądrość i spryt w postaci małego, ale wpływowego stworzenia. Przewodzi swojej armii z wielkim sukcesem, co podkreśla motyw, że rozmiar nie determinuje siły.
Pisklęta: Dzieci mysikrólika, są źródłem konfliktu i symbolizują honor.
Władza i hierarchia: Baśń eksploruje temat władzy poprzez rolę mysikrólika jako króla ptaków, mimo że to niedźwiedź jest fizycznie bardziej dominującą postacią.
Honor i reputacja: Konflikt jest napędzany przez potrzebę obrony honoru dzieci mysikrólika.
Spryt vs. siła: Użycie strategii przez mysikrólika w pokonaniu silniejszych zwierząt lądowych jest kluczowym elementem narracji.
Dialogi: Ważne dla rozwoju fabuły, dialogi między postaciami budują napięcie i oddają emocje. Są proste, co czyni baśń przystępną dla wszystkich grup wiekowych.
Personifikacja: Zwierzęta są przedstawione jako ludzie z ludzkimi emocjami i cechami, co jest typowe dla baśni.
Symbolika: Użycie zwierząt jako symboli pewnych cech charakteru – lis jest sprytny, niedźwiedź silny, mysikrólik mądry.
Baśń przekazuje naukę, że intelekt i mądrość mogą przeważyć nad fizyczną siłą, a także że honor i szacunek są wartościami, za które warto walczyć.
Podsumowując, „Mysikrólik i niedźwiedź“ to bogata w lingwistyczne i narracyjne elementy baśń, która, mimo swojej prostoty, porusza głębokie tematy związane z władzą, dobrym przywództwem i morale.
Informacje do analizy naukowej
Wskaźnik | Wartość |
|---|---|
| Numer | KHM 102 |
| Aarne-Thompson-Uther Indeks | ATU Typ 222 |
| Tłumaczenia | DE, EN, EL, DA, ES, FR, PT, FI, HU, IT, JA, NL, PL, RU, TR, VI, ZH |
| Indeks czytelności Björnssonaa | 45.9 |
| Flesch-Reading-Ease Indeks | 30.9 |
| Flesch–Kincaid Grade-Level | 11.9 |
| Gunning Fog Indeks | 14.7 |
| Coleman–Liau Indeks | 12 |
| SMOG Indeks | 12 |
| Automatyczny indeks czytelności | 9.3 |
| Liczba znaków | 4.255 |
| Liczba liter | 3.413 |
| Liczba zdania | 54 |
| Liczba słów | 649 |
| Średnia ilość słów w jednym zdaniu | 12,02 |
| Słowa z więcej niż 6 literami | 220 |
| Procent długich słów | 33.9% |
| Sylaby razem | 1.256 |
| Średnie sylaby na słowo | 1,94 |
| Słowa z trzema sylabami | 162 |
| Procent słów z trzema sylabami | 25% |
